مقایسه اثر شکل موج تحریکی جدید مغزی با تحریک جریان مستقیم فراجمجمه ای (TDCS) بر اتصالات عملکردی و موثر مغزی بدنبال استرس حاد اجتماعی

تحریک الکتریکی بعنوان ابزار درمانی با سابقه طولانی در سیستم عصبی محیطی و مرکزی استفاده میشود. تحریک جریان مستقیم مغزی یا tDCS) transcranial direct current stimulation) یکی از انواع آن می باشد که برای تحریک مغز بکار می رود. این جریان ضعیف و مستقیم از طریق اتصال دو الکترود (یک آند و یک کاتد) در نقاط مختلف بر روی سطح جمجمه، منجر به تحریک نورونهای زیرین میشود. تحریک کاتد باعث کاهش تحریک پذیری مغز و تحریک آند منجر به افزایش تحریک پذیری مغز میشود . مولفه های مهم در تحریک الکتریکی شامل نوع شکل موج تحریکی، شدت ، فرکانس و مدت تحریک و در نهایت محل تحریک است. با دستکاری این مولفه ها در محدوده ایمن برای بدن اثرگذاری آن تغییر می کند. از لحاظ شکل موج هر چه سیگنال تحریکی به سیگنالهای بیولوژیک شبیه تر بوده است اثرگذاری آن بیشتر بوده است. بدین منظور در این مطالعه به بررسی مقایسه اثر TDCS متداول با نوعی از تحریک خاص مغزی به نام تحریکات بیوالکتریک مغزی که در آن تنها تفاوت با TDCS نوع جریان است و از لحاظ مدت و شدت و محل الکترودها مشابه است، پرداخته خواهد شد. برای مقایسه اثر بخشی این دو، استرس حاد بعنوان مداخله بر مغز در نظر گرفته می شود. و برای اندازه گیری اثر بخشی از شاخص اتصالات عملکردی و موثر مغزی در EEG استفاده خواهیم کرد. هدف کلی :  مقایسه اثر شکل موج تحریکی جدید در تحریک فراجمجمه ای مغز با TDCS بر  اتصالات عملکردی و موثر ناشی از استرس حاد اجتماعی در صورت تایید دیتا هم ارسال میگردد.