شبهای جمعه، قصهی مشترک ما ایرانیهاست.
یکی قرمهسبزیشو گذاشته رو شعلهی ملایم، خونه رو مرتب کرده و منتظر مهمونه،
یکی تو دل بارون داره با هندزفریش دور شهر میچرخه، نمیدونه حتی ساعت چنده
یکی تو جادهست، کنار پنجره، با صدای رادیو که میخونه: «جمعهها دلگیره…»
فرقی نمیکنه کجای ایران باشی،
تو بندر، کوه، کلانشهر یا یه شهر کوچیک، شبهای جمعه یه حال خاص دارن… یه جور دلگرفتگی همراه اشتیاق.
و درست وقتی که دلت میخواد بری یه جایی، بیدلیل یا با دلیل،
ماکسیم هست.
واسه همسفری بیدردسر تا مقصدی که شاید فقط دلت میدونه کجاست.
ماکسیم، شریک آروم شبای شلوغ دل.